In het begin (tijdens de diagnostiek*; eerste 2 á 3 sessies) zet ik vaak voor de analyse het voetbalspel in.
Doel:
- 'Ijsbreker' bij spanning/weerstand:
- Wie ben jij?
- Wat doe ik hier?
- Wat wordt er van me verwacht?
- Vertrouwen opbouwen:
- De therapeutische relatie is essentieel voor het slagen van een traject
Ondertussen geeft het mij (en jouw als ouder) allerlei informatie:
- Blijft het kind/de jongere voorzichtig afwachten?
Start hij/zij** gelijk met vertrouwen of kijkt hij/zij eerst de kat uit de boom? - Durft hij/zij zich te verdedigen?
Gaat hij/zij volledig in de aanval?- Ofwel: hoe is de grensbeleving?
- Checkt hij/zij hierbij (continu) hoe de ander reageert? (inlevingsvermogen)
- Hoe gaat het hij/zij om met tegenslag?
- Is er sprake van 'please' gedrag, wil hij/zij graag dat de ander ook 'wint'?
- Gaat het om het resultaat of het plezier?
....
*De diagnostiek is bedoeld om o.a. de hulpvraag helder te krijgen. Bijvoorbeeld zelfvertrouwen versterken, sociaal functioneren verbeteren, driftbuiten verminderen, etc. Er worden geen diagnoses gesteld.
**/hen